Państwo B. są małżeństwem od 38 lat. Ze związku małżeńskiego mają dwóch synów. W 2002 roku żona powoda została potrącona na skrzyżowaniu, doznając ciężkiego urazu czaszkowo-mózgowego ze stłuczeniem i rozerwaniem mózgu oraz niedowładu połowiczego prawostronnego.
Poważne skutki wypadku występują u żony Pana B. do dnia dzisiejszego: jest ona osobą niepełnosprawną, niezdolną do samodzielnej egzystencji, wymagającą stałej opieki.
Wypadek oraz jego następstwa był dla naszego Klienta ogromną tragedią, która zupełnie zmieniła jego dotychczasowe życie. Od prawie 16 lat całkowicie poświęca on swoje życie żonie, która nie odpowiada na zadawane pytania, nie przyjmuje samodzielnie posiłków, miewa napady drgawek. Opieka nad niepełnosprawną żoną jest dla niego ogromnym wysiłkiem zarówno fizycznym, jak i emocjonalnym, a widok niepełnosprawnej żony jest bardzo bolesny. Tragiczny wypadek, któremu uległa odebrał mu szansę na szczęście: stracił bardzo wiele cennych, niepowtarzalnych chwil, które są udziałem męża w normalnie funkcjonującej rodzinie. Między małżonkami nie panują typowe relacje, prawa i obowiązki małżeńskie. Pan B. utracił prawo do utrzymania więzi emocjonalnej z żoną.
W maju 2017 roku w imieniu Klienta, wysłano do towarzystwa ubezpieczeniowego zgłoszenie żądania wypłaty zadośćuczynienia z tytułu naruszenia dobra osobistego męża, jakim jest prawo do cieszenia się niezakłóconym życiem rodzinnym. Otrzymaliśmy decyzję odmowną, stąd też sprawa o zapłatę świadczenia została skierowana na drogę postępowania sądowego. W lipcu 2018 roku, Sąd I instancji zasądził na rzecz naszego Klienta kwotę w wysokości 60.000 zł (uwzględniającą 50% przyczynienia się bezpośrednio poszkodowanej do zaistnienia szkody) tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną w wyniku wypadku krzywdę w postaci naruszenia dobra osobistego, jakim jest prawo do cieszenia się niezakłóconym życiem rodzinnym oraz prawo do utrzymania więzi rodzinnej.
Przyznana kwota 60.000 zł ma na celu kompensatę nie tyle doznanego przez męża bólu, związanego ze stanem żony, co przedwczesnego zerwania więzi rodzinnej między nimi, gdyż więź między małżonkami jest wartością niematerialną, która stanowi dobro osobiste podlegające ochronie prawnej.
Wyrok nie jest prawomocny.